แม่แอร์ถ่ายรูปลูกตัวเองมาเท่ากับอายุลูก จะเรียกตัวเองว่าเป็นช่างภาพมือเก๋าก็เกรงใจ เห็นภาพเด็ก ๆ คึกคักหัวเราะร่าเริงขอบอกว่านั่นเป็นภาพเบื้องหน้า เบื้องหลังน่ะหรือคะ ปาดเหงื่อแพร๊บ วันนี้จะมาเล่าให้ฟังว่าการถ่ายรูปลูกต้องเจอกับวิบากกรรมเอ๊ยความยุ่งยากยังไงบ้าง…
ยากตรงเด็กไม่อยู่นิ่งให้เรากดชัดเตอร์ได้ดังใจสั่งไม่ได้ด้วยนะ ก่อนถ่ายรูปแม่แอร์มีภาพไว้ในใจว่าจะให้เขายืนแบบนี้แล้วเราจะถ่ายมุมนี้มีรึจะลงตัวเป๊ะ มีค่ะแต่น้อย แม่แอร์ว่าเด็กทารกวัยนอนแบเบาะถือว่าง่ายที่สุดแล้ว ถ่ายตอนนอนหลับปุ๋ยก็น่ารัก ตอนตื่นก็ยังเคลื่อนไหวสปีดช้าแล้วยังอยู่กับที่พอเริ่มคลานได้นั่งได้เริ่มยากขึ้นนิดนึง คุณพ่อคุณแม่อยากได้รูปเด็ดต้องคลานตามลูกบ้างหรือหาของให้เขาถือตอนนั่งจะได้มีภาพหลายๆ แบบ
เด็กโตหน่อยวัยขวบสองขวบอย่างน้องดีดี้จะสั่งเขายากแล้วเพราะวัยนี้เขาเริ่มมีความเป็นตัวของตัวเองสูง ดูในภาพเหมือนง่าย อย่างถ่ายภาพรีวิวสินค้าบางครั้งแม่แอร์บอกน้องดีดี้ถือกล่องให้แม่หน่อยค่ะ เรื่องง่ายก็อาจกลายเป็นเรื่องยาก เพราะขึ้นอยู่กับอารมณ์ของเขา เวลาน้องดีดี้กับน้องลูฟวร์อยู่ด้วยกันจะยากกว่าตอนเขาอยู่คนเดียว อยู่ด้วยกันสองคนชวนกันซนใหญ่ ยิ่งถ้านัดเด็ก มาถ่ายภาพด้วยกันหลายคนบอกเลยว่าหมดแรง ตอนถ่ายรีวิวเสื้อผ้ามีเรื่องตลกค่ะ ถ่ายชุดนี้เสร็จต้องเปลี่ยนชุด ไม่ยอมซะแล้วหนูชอบชุดนี้ อย่างนี้แม่ก็จะงงหน่อยๆ เหนื่อยเอาเรื่องเชียวนะ
เวลาถ่ายภาพเพื่อทำรีวิวลงเว็บไซต์กับลงเพจ แม่แอร์จะถ่ายภาพก่อนแล้วค่อยเขียนเรื่องตาม บางจังหวะต้องอธิบายตามภาพ เลยต้องถ่ายรูปให้ได้ก่อนแล้วค่อยมาเขียนเนื้อเรื่องให้ตรงกับภาพเพื่อให้เนื้อหาไปด้วยกันกับภาพแบบเนียนๆ
อธิบายให้ฟังบางครั้งเด็กๆ เขาเข้าใจนะคะ แม่แอร์จะบอกน้องดีดี้ว่าแม่ทำงานเป็นบลอกเกอร์ ต้องถ่ายรูปทำรีวิวน้องดีดี้มาช่วยแม่ ถ้าเราช่วยกันเก็บเงินได้ก็จะพาไปเที่ยว ค่าจ้างคือการพาไปเที่ยวค่ะ บอกเขาว่าเงินที่ได้เอามาซื้อเสื้อผ้าให้หนู จ่ายค่าเรียน ฯลฯ บางครั้งพูดเข้าใจดีเชียว บางครั้งไม่สำเร็จก็รอจังหวะใหม่ เพราะฝืนไปก็จะไม่ได้อารมณ์ของภาพค่ะ
แม่แอร์ไม่ได้เลี้ยงลูกให้เป็นซุปเปอร์โมเดลอยู่หน้ากล้องแล้วโพสได้ตามสั่ง เด็กบางคนเกิดมาเพื่อเป็นอย่างนั้น คุณพ่อคุณแม่สนับสนุนส่งไปเรียนเป็นนายแบบนางแบบ เข้าสตูดิโอถึงฉากเขาโพสท่าได้เลย แต่แม่แอร์ไม่ได้บังคับลูกเลยว่าจะต้องถ่าย เราก็จับปูใส่กระด้งไปค่ะ ธรรมชาติม๊าก
เคล็ดลับจากประสบการณ์ตรงของแม่แอร์
คุณพ่อคุณแม่ที่ชอบถ่ายรูปลูกคงบ่นคล้ายกันไหนๆ ก็ประสบการณ์เพียบแม่แอร์ขอแบ่งปันเคล็ดลับสำหรับมือใหม่ค่ะ
- กดรัว ๆ ๆ ๆ ถ่ายให้เยอะที่สุดไว้ก่อนแล้วค่อยมาเลือก เพราะเด็กไม่อยู่นิ่ง ถ่ายรัวๆ แล้วค่อยเลือกรูปจังหวะที่ดีที่สุด
- แท็กทีมกับคุณพ่อคอยยืนข้างหลังกล้องหลอกล่อให้ยิ้มให้หัวเราะ บางครั้งแม่แอร์เต้นเป็นลิงให้ลูกดูก็มีค่ะ
- กองทัพของเล่น หาของเล่นชิ้นโปรดเตรียมไว้หลายชิ้นหน่อยสำหรับหลอกล่อนายแบบนางแบบหลังกล้อง ให้เขาเล่นกันเองหรือนั่งเล่นกับเขาก็ได้
- ดูเวลาดูอารมณ์ลูก ต้องไม่ใช่เวลาที่เขาง่วงนอน เลือกตอนอารมณ์เขาแฮปปี้มีความสุข ส่วนมากลูกจะง่วงตอนบ่าย แม่แอร์พยายามถ่ายรูปให้จบตอนช่วงเช้า ถ้าเด็กๆ ไม่ได้นอนกลางวันจบข่าว ไม่ให้ความร่วมมือกับเราแน่
- การถ่ายภาพเขาบ่อยๆ ก็ช่วยได้ค่ะ ถ้าเขาชินกับการอยู่หน้ากล้องแล้วเขาจะเป็นธรรมชาติ ไม่เขินกล้อง
- ปล่อยให้ลูกเล่นตามสบาย ไม่ต้องไปกำกับมาก แล้วเราคอยตามเก็บภาพ อย่าสั่งเยอะ เดี๋ยวนายแบบนางแบบเราจะเยอะกลับ
- อย่าเอาจริงเอาจังหรือไปกระตุ้นเขามากเกินไป คุณพ่อคุณแม่เองทำตัวเองผ่อนคลายก่อน บรรยากาศดีรูปที่ได้ก็จะออกมาเป็นธรรมชาติ
- ใช้เลนส์ซูม อยู่ไกลๆ และซูมถ่ายเพื่อให้เด็กมีพื้นที่ในการเล่น การเดิน และจะได้รูปที่เป็นธรรมชาติมากกว่า
- เวลาถ่ายให้นั่งหรือย่อตัวลงให้ได้ภาพระดับในระดับสายตา จะได้ภาพที่สวยกว่าแบบยืนถ่ายแล้วเป็นมุมกดลงไปที่ตัวเด็ก
ทั้งหมดทั้งมวลค่อย ๆ ฝึกฝีมือและความอดทนไปค่ะ อีกเดี๋ยวมือใหม่ก็จะเป็นมือเก๋าแล้วค่ะ….